Ποιος δεν έχει να διηγηθεί μία ιστορία όπου βρέθηκε σε μία παρέα και κάποιος σκέφτηκε ότι θα ήταν καλή ιδέα να τον κάνει στόχο προσβολών και πειραγμάτων για να γελάσει η παρέα. Είναι πολύ δύσκολο να ανταπεξέλθεις σε κάτι τέτοιο, ειδικά αν δεν το περιμένεις ή αν έχεις έλλειψη αυτοπεποίθησης.
Πως εμφανίζονται οι προσβολές; Συνήθως, το άτομο που ξεκινάει κάτι τέτοιο ψάχνει για την προσοχή του κόσμου. Ο ευκολότερος τρόπος είναι να προσβάλει κάποιον άλλο - εσφαλμένα - για να δείχνει καλύτερος.
Πως να φερθείς ;
Να αποδέχεσαι τις προσβολές και να λες «Ναι, ισχύει και μάλιστα με ενοχλεί». Να ανταποδώσεις τις προσβολές; Υπάρχει περίπτωση να το κάνεις ακόμα χειρότερο. Ειδικά αν είσαι με παρέα ή φίλους, μπορεί να προσβάλεις ανθρώπους που σε νοιάζονται και αντί να δικαιωθείς, να φανείς ο κακός της υπόθεσης.
Πως μπορείς να διαχειριστείς τέτοιες καταστάσεις με ωραίο και χαλαρό τρόπο, χωρίς να ξεκινήσεις καβγά και με τέτοιο τρόπο ώστε να πάρεις το πάνω χέρι. Αγνόησε τις προσβολές! Το καλύτερο και το πιο απλό που μπορείς να κάνεις είναι να αγνοήσεις το άτομο που σε πρόσβαλε και να αλλάξεις την προσοχή της παρέας σε κάτι ή κάποιον άλλο. «Οκ, το ακούσαμε κι αυτό. Έχει κάποιος άλλος κάτι καλύτερο να μας πει;» και στρέψε το βλέμμα σου σε ένα άλλο άτομο της παρέας, γεμάτος αυτοπεποίθηση ακριβώς γιατί δεν αντέδρασες.
Βάλε όρια! Κάποιος ίσως δεν αντιλαμβάνεται και επιμένει στις προσβολές θεωρώντας ότι έτσι τελικά θα βγάλει γέλιο. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, οφείλεις να ορίσεις τα όριά σου.
Χαλαρά: Κάποιες φορές, η προσβολή που θα δεχτείς είναι κάτι μικρό και χαλαρό και δεν σε ενοχλεί τόσο πολύ. Δήλωσε ότι δεν σου άρεσε το σχόλιο που άκουσες και προσποιήσου ότι προσβλήθηκες. Αυτό θα κάνει το απέναντί σου να αισθανθεί αρκετά άβολα. Αν γελάσεις κατευθείαν μετά από αυτό, θα «βραχυκυκλώσεις» την αντίδραση του άλλου ατόμου και θα τον αδειάσεις ψυχολογικά.
Δυναμικά: Κάποιες προσβολές είναι πιο σοβαρές όμως και εκεί οφείλεις να κάνεις ξεκάθαρο ότι δεν θα ανεχτείς κανένα σχόλιο. Θυμήσου ότι πάνω απ’ όλα πρέπει να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου. Εξήγησε γιατί είναι σημαντικό για εσένα και ποιες θα είναι οι συνέπειες, αν το σχόλιο συνεχιστεί. Απέφυγε τις υπερβολές όπως, «δεν θα σου ξαναμιλήσω ποτέ» . Υπάρχουν και τα "διάφανα" όρια που μπορούν να οδηγήσουν κάποιον στο να δίνει πάρα πολλά από τον εαυτό του, τον χρόνο και την ενέργειά του σε άλλους ανθρώπους και ακόμη να συγκρατείται από το να εκφράσει τα συναισθήματα και τις ανάγκες του επειδή οι άλλοι γίνονται παρεμβατικοί απέναντί του. Είναι επικίνδυνο πιστεύεις να ρισκάρεις και να ανακαλύψεις ότι κάποιος δεν δίνει δεκάρα για τα όριά σου ή δεν θέλει να συμφωνήσει μαζί σου?
Θυμήσου πως διεκδικώντας τον σεβασμό στα προσωπικά μας όρια, αυτομάτως διεκδικούμε τον σεβασμό για την ίδια μας την ύπαρξη. Είναι λοιπόν τα όρια θέμα αυτοεκτίμησης; Φυσικά και είναι! Ξεκαθάρισε τις αρχές σου και τις αξίες σου. Είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσεις πρώτα το λόγο πίσω από τα όρια που επιλέγεις να θέσεις. Αποδέξου ότι οι διαφωνίες που προκύπτουν όταν υπερασπίζεσαι τη θέση σου, αποσκοπούν στη θέσπιση σαφών ορίων και όχι σε κάποιου είδους νίκη. Η πιο έξυπνη προσέγγιση σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ότι, παρόλο που διαφωνείτε, έχετε ακόμα τη σύνεση να σέβεστε ο ένας τον άλλο. Προσπάθησε να καταλάβεις ότι οι άνθρωποι βάζουν όρια για να προστατεύσουν τη δική τους ευημερία. Αυτοί οι άνθρωποι ίσως αποτελέσουν το πρότυπο σου και σε βοηθήσουν να φανταστείς πως είναι μια ζωή με υγιή όρια.
Τα όρια είναι υγεία, φυσιολογικά και απαραίτητα. Άλλωστε οι προσβολές γίνονται προσβολές μόνον αν τις αφήσεις να είναι προσβολές. Αν δεν σε επηρεάζει κάτι, τότε δεν έχει καμία δύναμη επάνω σου. Αν νομίζεις ότι μπορείς ή δεν μπορείς να θέτεις όρια και στις δύο περιπτώσεις θα έχεις δίκιο. Σκέψου το! Το τι θα κάνεις με αυτό εξαρτάται και πάλι από εσένα. Η επιλογή είναι αποκλειστικά δική σου υπόθεση!
«Είναι ανήθικο!» είπε η Συνείδηση. «Είναι βλαβερό!» δήλωσε η Υγεία. «Αποδοκιμάζεται!» φώναξε η Κοινωνία. «Δοκίμασε», ψιθύρισε η Καρδιά!
Παραθέτω από ένα ημερολόγιο που μιλά για τα όρια και συγκεκριμένα γράφει:
«Είχα όμως κουραστεί να άγομαι και να φέρομαι από τις επιθυμίες των άλλων, να είμαι αυτή με την ανάγκη να ευχαριστεί τους πάντες. Όπως συνέβαινε συνήθως μέχρι τότε, δεν μπόρεσα να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Ξεκίνησα την προσπάθεια μου να θέτω όρια. Να επικοινωνώ με αυθεντικότητα και να καλύπτω τις ανάγκες του εσωτερικού εαυτού μου. Η τάση μου να ευχαριστώ τους άλλους είχε οδηγήσει σε ανισορροπία τις σχέσεις μου με φίλους και συνεργάτες. Ζούσα μια ζωή μέτρια, υποτονική, ούτε καν δική μου. Όλα άλλαξαν μετά από έναν δύσκολο χωρισμό. Τότε ξύπνησα και συνειδητοποίησα ότι είμαι η μόνη που είμαι υπεύθυνη για την προσωπική μου ευτυχία. Τη γυναίκα πίσω από το προσωπείο αυτής που ευχαριστούσε τους πάντες. Για πρώτη φορά δεσμεύτηκα να θέσω συγκεκριμένα όρια και να επικοινωνώ αυθεντικά με τους άλλους …
